26-مقصود از اینکه در نهج البلاغه از قرآن کریم به نور ، تعبیر شده ، چه می باشد ؟

پاسخ :

امام علی علیه السلام در باره ویژگی قرآن که بر پیامبر صلی الله علیه وآله نازل شده می فرمایند :

• سپس قرآن را بر او نازل فرمود: قرآن نورى است که خاموشى ندارد، چراغى است که درخشندگى آن زوال نپذیرد (1) 
• همانگونه که می دانیم نور وسیله ای است که بواسطه ی آن تاریکی از بین می رود و تبدیل به روشنایی می شود ، و در روشنایی است که انسان راه را از چاه تشخیص می دهد ولی وقتی انسان در تاریکی قرار داشته باشد ، چون راه را نمی بیند ممکن است به چاهی سقوط کند ، این مثال در مورد نوری است که جنبه ی مادی دارد ، و در مورد نوری که جنبه ی معنوی دارد نیز مسئله به همین صورت است ، در اینجا جهل و نادانی و گمراهی همچون تاریکی می باشد (2) که باعث سقوط و هلاکت معنوی انسان است و قرآن نور هدایتی است که مردم را دانا نموده و از گمراهی نجات می بخشد ، لذا برخی گفته اند مقصود از این نور ، نور علم و اخلاق است و تشبیه قرآن به چراغ ، برای این است که علم و حکمت قرآن دائماً در حال انتشار و گسترش است و مردم از آن الگو برداری می کنند و یا مقصود از آن عالمانی هستند که حامل علوم و دانش قرآن می باشند و مقصود از اینکه این چراغ هرگز خاموش نمی شود ، هدایتی است که بطور مستمر مردم از آن بهره می گیرند (3)

---------------------

1-  نهج‏ البلاغه خطبه 198 ترجمه (دشتى)، صفحه‏ ى 417

2- شرح‏ نهج ‏البلاغة(السیدعباس‏ الموسوی)، ج 3    ، صفحه‏ ى 413

3-شرح‏ نهج البلاغة(ابن ‏میثم)، ج 3    ، صفحه‏ ى 458